در اين نوشته به معرفي حسابداري مديريت يا حسابداري مديريتي مي پردازيم و مفاهيم اساسي در حسابداري مالي را بيان مي كنيم.

حسابداري مديريتي

حسابداري مديريت يا حسابداري مديريتي بر استفاده از اطلاعات حسابداري براي مديران در سازمانها، جهت مهيا كردن آنها براي تصميم سازي كسب و كار آگاهانه تأكيد دارد كه به آنها اجازه مي‌دهد تا كاركردهاي كنترل و مديريت خود را بهتر تجهيز نمايند.

مفاهيم اساسي در حسابداري مالي

هدف حسابداري فراهم كردن اطلاعات مالي مفيد براي اتخاذ تصميم گيري است.

اصول در حسابداري مالي به شرح زير هستند:

•اصل بهاي تمام شده

•اصل تطابق

•اصل تحقق درآمد

•اصل افشاء كامل

براي شركت دردوره ي آموزشي حسابداري مديريتي كليك كنيد.

در اين نوشته به معرفي حسابداري مديريت يا حسابداري مديريتي مي پردازيم و مفاهيم اساسي در حسابداري مالي را بيان مي كنيم.

حسابداري مديريتي

حسابداري مديريت يا حسابداري مديريتي بر استفاده از اطلاعات حسابداري براي مديران در سازمانها، جهت مهيا كردن آنها براي تصميم سازي كسب و كار آگاهانه تأكيد دارد كه به آنها اجازه مي‌دهد تا كاركردهاي كنترل و مديريت خود را بهتر تجهيز نمايند.

مفاهيم اساسي در حسابداري مالي

هدف حسابداري فراهم كردن اطلاعات مالي مفيد براي اتخاذ تصميم گيري است.

اصول در حسابداري مالي به شرح زير هستند:

•اصل بهاي تمام شده

•اصل تطابق

•اصل تحقق درآمد

•اصل افشاء كامل

براي شركت دردوره ي آموزشي حسابداري مديريتي كليك كنيد.

اصل بهاي تمام شده

به موجب اصل بهاي تمام شده ، تمام رويدادهاي مالي به بهاي تمام شده در تاريخ وقوع ثبت و در صورت هاي مالي منعكس مي شود و چنانچه بعدا ارزش پولي آنها افزايش يابد ، اين افزايش شناسايي و ثبت نمي شود. منظور از بهاي تمام شده هر دارايي، ارزش مبادله‌اي نقدي آن در تاريخ تحصيل است. پرداخت‌هاي اضافي به علت خريدهاي نسيه و مدت دار جزء بهاي تمام شده دارايي محسوب نمي‌گردند.بهاي تمام شده كه گاهي « بهاي تمام شده تاريخي » نيز ناميده مي‌شود دو نارسايي دارد:

الف – تغييرات ارزش داراييها در طول سالهاي متمادي در نظر گرفته نمي‌شود.

ب – چون داراييها در طول سالهاي متفاوت خريداري مي‌گردند و مقياس اندازه گيري بهاي اين داراييها پول مي‌باشد و از طرف ديگر، ارزش پول دائماً يكسان نمي‌باشد، لذا به دليل اختلاف در مقياس اندازه گيري، جمع كردن يك دسته از داراييهايي كه در طول سالهاي متفاوت خريداري شده اند، خالي از اشكال نمي‌باشد.

اما با وجود همه نارسايي‌هاي فوق، به دلايل زير، هنوز بهاي تمام شده تاريخي مبناي ثبت و گزارشگري قرار مي‌گيرد:

الف – بهاي تمام شده، بر تخمين و ارزيابي مبتني نبوده بلكه واقعي، قابل اندازه گيري و قابل اتكاء است.

ب – بهاي تمام شده تاريخي در زمان تحصيل، نشان دهنده ارزش متعارف دارايي در آن تاريخ است.

ج – بهاي تمام شده تاريخي، قابل رسيدگي و رد يابي است.

براي شركت دردوره ي آموزشي حسابداري مديريتي كليك كنيد.

اصل تحقق درآمد

اصل تحقق درآمد، زمان شناسايي درآمد و ثبت آن در حسابها و صورتهاي مالي را تعيين مي نمايد. طبق اين اصل، درآمد زماني شناسايي مي‌گردد كه دو شرط زير برقرار باشد:

الف – مبادله يا داد و ستدي صورت گرفته باشد.

ب – فرايند كسب سود، كامل شده باشد.

تكميل فرايند كسب سود شامل تكميل فروش يا انجام خدمت، انتقال مالكيت از فروشنده به خريدار، دريافت وجه نقد يا اطمينان از دريافت وجه نقد در آينده است.

طبق اصل تحقق درآمد، درآمد ناشي از فروش كالا بايد در زمان فروش و مطابق « روش فروش» شناسايي گردد. زيرا در تاريخ فروش، فرايند كسب سود، كامل مي‌گردد.

طبق اصل تحقق درآمد، درآمد ناشي از خدمات بر اساس ميزان انجام خدمات شناسايي مي‌گردد. زيرا ميزان انجام خدمات، مبنايي جهت تشخيص تكميل فرايند كسب سود است

مطابق اصل تحقق درآمد، مبالغ پيش دريافت مشتريان نبايد به عنوان درآمد دوره محسوب گردد. زيرا فرايند كسب سود در مورد اين مبادله هنوز تكميل نشده است.

اصل تطابق

اصل تطابق هزينه با درآمد و يا به اختصار اصل تطابق يكي از اصول حسابداري تعهدي است كه بر اساس آن هزينه‌هاي انجام شده بايد بدون در نظر گرفتن زمان پرداخت در دوره‌اي كه به وقوع پيوسته، ثبت شود بر خلاف حسابداري نقدي كه در آن هزينه در زمان پرداخت آن ثبت مي‌ گردد.

اين اصل زمان شناسايي درآمد و ثبت آن در حسابها و صورتهاي مالي را تعيين مي‌نمايد كه طبق آن ، درآمد زماني شناسايي مي‌گردد كه دو شرط زير برقرار باشد:

•مبادله يا داد و ستدي صورت گرفته باشد.

• فرايند كسب سود(The Earning Process)، كامل شده باشد

اصل افشاء كامل

اصل افشاء ايجاب مي‌كند كه كليه رويدادها و وقايع مالي با اهميت مربوط به واحد تجاري به طور مناسب و كامل افشاء گردد. اين اصل كه بر كليه جوانب گزارشگري مالي تأثير دارد، واحد تجاري را ملزم به تهيه اطلاعات مورد نياز براي بستانكاران و اعتبار دهندگان مي‌نمايد. اين اطلاعات مي‌تواند در متن صورتهاي مالي يا در ياداشت‌هاي همراه اين صورتها، افشاء گردند.روشهاي مختلف افشا شامل موارد زير است.

1- در متن صورتهاي مالي به شكل انعكاس در داخل پرانتز

2- به صورت يادداشت توضيحي صورتهاي مالي

3- حسابهاي ارزشيابي: اين روش براي افزايش يا كاهش مبلغ برخي از اقلام داراييها و بدهيها در متن صورتهاي مالي ارائه مي گردد.

براي شركت دردوره ي آموزشي حسابداري مديريتي كليك كنيد.